یک پژوهشگر گفت: مطالعات انجام شده روی رسوبات کواترنری دریای خزر، توزیع و نهشت خاکستر آتشفشانی را در سواحل دریای خزر تایید می‌کند؛ اما میزان نفوذ گدازه‌ها ، لاهار و جریان پیروکلاستیک صرفا به دره‌های اطراف دماوند محدود می‌شود.
همایون خوشروان یک پژوهشگر در ارتباط با خاکسترهای آتشفشان دماوند امروز در گفتگو با فارس اظهار کرد: دره ناندل در یال شمال شرقی آتشفشان دماوند شکل گرفته است که اگر خدای ناکرده آتشفشان دماوند فوران کند مخاطرات آن می‌تواند خطرناک باشد.
وی افزود: جریان‌های لاهار با تخته سنگ‌های بزرگ همراه با خاکسترهای آتشفشانی و بارندگی به سمت پایین حرکت کرده و هر چه در مسیر قرار دارد را تخریب می‌کنند.
این پژوهشگر بیان کرد: خاکسترهای آتشفشانی ممکن است باعث خفگی افرادی شوند که در پیرامون آتشفشان وجود دارند.
وی بیان کرد: مواد آتشفشانی شامل جریان پیروکلاستیک با ذرات قلوه سنگی آندزیتی، بازالت و گوگرد در درون سیمان خاکستر آتشفشانی بوده که در قسمت میانی توالی رسوبات خاکستر آتشفشانی یا توف نهشت یافته است.
این پژوهشگر اضافه کرد: نکته جالب توجه در این میان جریان‌های پیروکلاستیک بسیار شدید با دانه بندی بسیار درشت دانه تر در دره ناندل نسبت به دره گزنه است و این موضوع به خوبی نشان می‌دهد که کوه دماوند در زمان آتشفشانی بیشتر مناطق شمال شرقی را دچار تخریب و ویرانی قرار می‌دهد، رشد زبانه آتشفشانی از جنس آندزیت در دره ناندل هم این موضوع را تایید می‌کند.
خوشروان تصریح کرد: ترکیب ساختاری و فیزیوگرافی آتشفشان دماوند نشان می‌دهد که شعاع تاثیر پراکنش گدازه، خاکستر آتشفشان، بمب‌های آتشفشانی و لاهار و جریان‌های پیروکلاستیک بیشتر متوجه یال شمالی آتشفشان دماوند است، بنابراین پتانسیل خطر آتشفشان دماوند در مناطق مشرف به سواحل دریای خزر، آمل ، نمارستاق، دریوک بسیار بیشتر بوده است.
وی گفت: در مطالعاتی که بر روی رسوبات کواترنری دریای خزر داشتم خاکسترهای آتشفشانی در اعماق زمین در زمان آشکوب باکووین یعنی حدود ۴۰۰ هزار سال قبل مشاهده شد و این موضوع به خوبی توزیع و نهشت خاکستر آتشفشانی را در سواحل دریای خزر تایید می‌کند؛ اما میزان نفوذ گدازه‌ها ، لاهار و جریان پیروکلاستیک صرفا به دره‌های اطراف دماوند محدود می‌شود.
